روزی روزگاری آغاز مدارس با شور و شعف کودکان همراه بود، اما امروز تورم و قیمت‌های سرسام‌آور، تحصیل را برای بسیاری از خانواده‌ها سخت کرده است.

خبرگزاری مهر – مجله مهر: هفته پایانی شهریور ماه همیشه برایمان حال و هوای خاصی داشت. نسیم خنکی که پس از دو ماه گرما بر گونه‌هایمان می‌نشست، خود به‌تنهایی نوید روزهای تازه‌ای بود. تمام دلخوشی ما در آن روزها، رفتن به مغازه‌های لوازم‌التحریر بود؛ جایی که دنیای رنگی از مداد، دفتر، خط‌کش و پاک‌کن پیش رویمان قرار می‌گرفت. آن روزها، بوی کاغذ تازه و صدای ورق‌زدن دفترهای نو، اندوه پایان تابستان را کمرنگ می‌کرد. حتی اگر مدرسه رفتن برایمان سخت بود، دیدن کیف‌های نو، جلدهای رنگارنگ دفترها و مدادهایی که برق می‌زدند، شادی کوچکی در دل‌مان می‌کاشت. مدرسه برایمان تنها درس و مشق نبود؛ بلکه یک جشن کوچک بود که هر سال در آستانه پاییز تکرار می‌شد.

اما امروزه، در آستانه شروع سال تحصیلی جدید، این حس و حال شیرین رنگ باخته است. دیگر بوی کاغذ و مداد نو به دل خیلی از خانواده‌ها شادی نمی‌آورد. این بار، شور و شوق باقی‌مانده فقط برای تمام خانواده‌ها و کودکان نیست بلکه برای یکسری از آنها است. برای همان‌هایی که هنوز می‌توانند چندین میلیون تومان برای خرید لوازم‌التحریر هزینه کنند و کودکانشان را با کیف و کفش نو راهی مدرسه کنند. باقی اما یا به اجبار به وسایل دست دوم روی می‌آورند یا در بهترین حالت، خرید را به حداقل می‌رسانند. این یعنی شادی آغاز مدرسه به کالایی لوکس تبدیل شده است؛ کالایی که سهم محرومان از آن تنها حسرت است.

مدرسه برای همه بود، نه برای عده‌ای خاص

از همان ابتدا قرار بر این نبود که مدرسه و تحصیل، چهره‌ای اشرافی به خود بگیرد. آموزش، در ذات خود، قرار بود پلی برای برابری باشد؛ مسیری که فرزندان ایران را در کنار هم بنشاند تا راه پیشرفت وطن را بسازند. فلسفه مدرسه این بود که هیچ کودکی به دلیل فقر، از حق دانستن و آموختن محروم نشود. اما امروز به‌نظر می‌رسد این وعده به رویایی بدل شده است.

در جامعه‌ای که هزینه ابتدایی‌ترین لوازم تحصیل از توان بسیاری از خانواده‌ها خارج شده، سخن گفتن از عدالت آموزشی بیشتر به یک شوخی تلخ شباهت دارد. نتیجه‌اش هم روشن است: هزاران کودک محروم که یا مدرسه را نیمه‌کاره رها می‌کنند یا اصلاً از همان ابتدا وارد چرخه آموزش نمی‌شوند. یا فشار مضاعف بر روی خانواده‌ها آن هم در این شرایط اقتصادی.

بر اساس گزارش‌های رسمی، هنوز بخش قابل‌توجهی از کودکان در مناطق محروم از تحصیل بازمی‌مانند. فقر اقتصادی، نبود امکانات آموزشی، یا فاصله زیاد تا نزدیک‌ترین مدرسه از مهم‌ترین دلایل است. حالا تصور کنید در این شرایط، هزینه‌های ابتدایی لوازم‌التحریر هم چنین سرسام‌آور شده طبیعی است خانواده‌ای که در این تورم اقتصادی از درآمدی پایین‌تری برخورد هستند، نتواند چندین تومان برای لوازم التحریر کنار بگذارد.

تیغ تورم بر گلوی آموزش

این بار تورم به سبد آموزشی خانواده‌ها رسیده است. قیمت‌ها در سال گذشته و امسال به شکل چشمگیری تغییر کرده‌اند: یک تراش ساده که سال گذشته حدود ۸ هزار تومان بود، حالا به ۱۲ هزار تومان رسیده است؛ دفتر پنجاه برگ سیمی از حدود ۳۰ هزار تومان به حدود ۷۰ هزار تومان افزایش یافته و یک بسته مداد رنگی دوازده عددی معمولی از ۶۰ هزار تومان به قیمتی حدود ۱۲۰ هزار تومان رسیده است. حتی لوازم پایه‌ای مانند پاک‌کن و خط‌کش هم دو تا سه برابر قیمت قبلی فروخته می‌شوند.

این اعداد نشان می‌دهد که هزینه خرید حداقل لوازم تحریر برای یک دانش‌آموز ابتدایی در عرض یک سال به شکل تصاعدی بالا رفته است. طبیعی است که خانواده‌ها در این شرایط مجبور شوند خریدهای حداقلی و ضروری را برای لوازم التحریر فرزندانشان انجام دهد. وقتی هزینه‌های آموزش به این شکل افزایش پیدا می‌کند، عملاً تحصیل به کالایی لوکس تبدیل می‌شود که بخشی از جامعه قادر به تأمین آن هستند.

خاطره‌ای که به حسرت بدل شد

روزگاری نه چندان دور، مداد تراشیده و جلدهای رنگی دفترها، نشانه‌ی شروع پاییز بود. بچه‌ها با شوقی وصف‌نشدنی کیف‌های نو را به دوش می‌انداختند و در کوچه‌های منتهی به مدرسه از خرید لوازم التحریرشان برای یک دیگر می‌گفتند. بازگشایی مدارس در آن روزگار، شبیه یک شادی مضاعف برای جامعه بود؛ همه خانواده‌ها، وسایل تحصیل فرزندانشان را آماده می‌کردند و دلشان روشن بود که درس خواندن، آغاز راهی تازه برای آینده‌ای بهتر است.

اما امروز، همان کوچه‌ها رنگی دیگر گرفته‌اند. خرید دفتر، مداد و کیف، برای بسیاری از خانواده‌ها به چالشی بزرگ تبدیل شده است. بعضی کودکان ناچارند دفترهای سال گذشته یا باقی‌مانده‌ی دست‌دوم دیگران را استفاده کنند؛ برخی بدون کیف مناسب و با وسایلی اندک راهی مدرسه می‌شوند؛ و حتی هستند کودکانی که نگاهشان به لوازم التحریر های رنگارنگ می‌افتد و با حسرت به آن چشم می‌دوزند و پدرانی که با شرمندگی نمی‌توانند آرزوی کوچک خرید لوازم التحریر مورد علاقه فرزندانشان را برآورده سازند. این موارد شاید محرومیت‌های کوچکی به نظر برسند. اما در حقیقت، شکافی عمیق در مسیر یادگیری و غمی بزرگ در قلب خانواده ایجاد می‌کند.

درست همین‌جاست که حسرت گذشته بیشتر به دل می‌نشیند؛ روزگاری که هرچند ساده‌تر بود، اما کودکان با دلِ شاد و لوازم موردعلاقه‌شان، در کنار دوستانشان مسیر آموزش را آغاز می‌کردند.

تولید داخلی؛ راه نجات از گرانی

حقیقت این است که ریشه گرانی لوازم التحریر به وابستگی عمیق به واردات بازمی‌گردد. بسیاری از مدادهایی که کودکان ما با آن اولین کلماتشان را می‌نویسند، یا دفترهایی که با رؤیای زندگی شاد نقاشی می‌شود، کیلومترها دورتر تولید شده‌اند. کافی است سری به بازار بزنید؛ بیشتر لوازم التحریر و حتی کیف‌های مدرسه، برچسب ساخت چین دارند. چین سال‌هاست بازار ایران را در دستان خود گرفته و هر تغییر کوچک در نرخ ارز، مستقیم روی کیف و دفتر دانش‌آموزان سنگینی می‌کند.

با این حال، قصه تلخ ماجرا آنجاست که کشور ما نه بی کارخانه است، نه بی نیروی متخصص. کارگاه‌های کوچک و کارگران ماهر کم نیستند، اما سال‌هاست صنعت لوازم‌التحریر در سایه مانده. سرمایه‌گذاری کافی نشده، فناوری‌های روز وارد نشده و حمایت‌های دولتی هم بیشتر در حد شعار باقی مانده است. نتیجه‌اش روشن است: تولید داخلی هنوز نمی‌تواند بازار را اشباع کند و قیمت‌ها همچنان افسارگسیخته بالا می‌روند. تصور کنید اگر این زیرساخت‌ها جدی گرفته می‌شدند و بچه‌ها به‌جای دفتر و مدادهای چینی، از محصولاتی استفاده می‌کردند که در دل همین خاک ساخته شده‌اند؛ آن وقت مدرسه رفتن، به جای کابوسی پر از حساب‌وکتاب، دوباره به یک جشن ملی تبدیل می‌شد.

کد خبر 6589022

""

• سرمربی تیم ملی فوتبال راهی امارات شد

• اتصال مسیر نوبران به آزادراه ساوه ـ همدان گامی در رفع بن‌بست‌های منطقه

• اینفوگرافیک| نرخ سرویس‌ مدارس در بندرعباس

• اژه‌ای: عفو اخیر حاصل مشورت با گروه‌های گسترده‌ بود

• راهنمای خرید لپ‌ تاپ بر اساس نیاز و کاربری (فقط در ۴ گام)

• ورزشگاه آزادی تا پایان سال ۱۴۰۵ آماده نمی‌شود

• هوش مصنوعی در آفند و پدافند سایبری رژیم صهیونیستی نقش بسزایی دارد

• هنرهای دیجیتال مبتنی بر هوش مصنوعی؛ افق جدید تولیدات هنری بنیاد شهید

• صدا و سیما بزرگترین پیام‌رسان و مبلغ در نشر امور دینی و فرهنگی است

• گودرزی: تمدید «اسنپ‌بک» مطلقاً به صلاح نیست

""

• هوای خنک و پاییزی غالب می‌شود؛ بارش باران و کاهش دما در اکثر نقاط کشور

• جزئیات تازه از اجرای کالابرگ الکترونیکی و حذف یارانه پردرآمدها

• ترامپ: شاید به ونزوئلا حمله نظامی شود

• میوه‌ کوچکی که علاج چند بیماری است

• جزئیات حمله پهپادی یمنی‌ها به فرودگاه «رامون» و منطقه اشغالی «النقب»

• آفتاب امید بر اقتصاد خراسان جنوبی؛ چشم‌انداز سبز کویر برای آینده ایران

• شنیده شدن صدای انفجار شدید در «ایلات» اشغالی

• برنامه روز سوم مسابقات کشتی آزاد جهان؛ آغاز کار عموزاد و آذرپیرا

• حماس اقدام گستاخانه نتانیاهو و روبیو در کنار دیوار «براق» را محکوم کرد

• تماشای فینال کشتی آزاد «احمد محمدنژاد جوان» در مشهد

""""""""""""""""

• 

  روزنامه‌های صبح یکشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۴